Η 49η Επέτειος του Πολυτεχνείου βρίσκει τους εργαζόμενους αλλά και ολόκληρη την κοινωνία σε καθεστώς άγριας επίθεσης στα δικαιώματα τους αλλά και στο βιοτικό τους επίπεδο.
Η εγκληματική διαχείριση όλων των σημαντικών θεμάτων από την Κυβέρνηση συνεχίζεται. Η επίθεση στο συνδικαλιστικό κίνημα και τα εργατικά δικαιώματα καλά κρατεί. Το αντεργατικό τερατούργημα του νόμου Χατζηδάκη είναι γραμμένο για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της εργοδοσίας, καταργώντας την 8ώρη εργασία, το δικαίωμα στην απεργία και προωθεί την ατομική διαπραγμάτευση. Ούτε λόγο για συλλογικές συμβάσεις, θεσμοθετεί την απλήρωτη εργασία και την αμοιβή της με κουπόνια και ρεπό.
Οι εξωφρενικές αυξήσεις στις τιμές του ρεύματος και των καυσίμων αλλά και των ειδών πρώτης ανάγκης εξανεμίζουν το εισόδημα των εργαζομένων και μεγαλώνουν το φάσμα της φτώχειας και της εξαθλίωσης πολλών νοικοκυριών.
Η βία του κράτους είναι σε ημερήσια διάταξη. Η Κυβέρνηση αντιπαραβάλλει στην αμφισβήτηση της πολιτικής της, τις δυνάμεις καταστολής και ποινικοποιεί τις απεργίες.
Συναδέλφισσες- συνάδελφοι,
Ο δρόμος του Νοέμβρη του 1973 ήταν ο δρόμος της εξέγερσης , ήταν ο αγώνας ενάντια στη δικτατορία. Το Πολυτεχνείο εξακολουθεί να εμπνέει τους αγώνες για τα κοινωνικά και μορφωτικά δικαιώματα του σήμερα, για το «ψωμί- παιδεία- ελευθερία» της εποχής μας.
Καλούμαστε ως κοινωνία και ως εργαζόμενοι να συμμετέχουμε μαζικά στις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν σε όλη τη χώρα, να τιμήσουμε την γενιά του Πολυτεχνείου και με αποφασιστικότητα να συνεχίσουμε τις μάχες για δημοκρατία, λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική δικαιοσύνη.
